در سمینار ها و جلسات تخصصی اصلاح نژاد دام با دانشگاهیان و محققان و جهاد کشاورزی و ... گاهی افراد کم اطلاعی هستند که برای خودنمایی علمی دم از گزینش ژنومی می زنند. همه جا گزینش ژنومی. !
جواب علمی این است که اگر با روش های کلاسیک می توان به همان میزان پیشرفت ژنتیکی ب روشهای مولکولی رسید چرا استفاده نشود؟ همه ابزارها از گزینش کلاسیک گرفته تا گزینش ژنومیک، همه باید در راستای فرمول اصلی اصلاح نژاد یعنی پیشرفت ژنتیکی قرار گیرند و در نهایت مقرون به صرفه باشد.
به مثال زیر توجه کنید:
اگر هزینه تعیین ژنوتیپ کمتر از هزینه ثبت عملکرد باشد در این حالت، میتوان انتخاب شدیدی را روی مولدین اعمال کرده و درنهایت شدت گزینش را بالا برد. مثلا در مورد گاوهای نر نژاد شیری، هزینه تعیین ژنوتیپ یک کاندید خیلی کمتر از ثبت رکورد فرزندان آن کاندید است (در سال 2012 هزینه تعیین ژنوتیپ کمتر از 200 یورو بود در حالیکه هزینه آزمون نتاج 40000 یورو برآورد شده بود). ولی در اصلاح نژاد دام گوشتی، هزینه رکورد برداری ضخامت چربی روی عضله راسته کمتر از هزینه تعیین ژنوتیپ است در نتیجه در این مورد ، پیشرفت ژنتیکی برای این صفت با گزینش ژنومی مقرون به صرفه نبوده است.